واحد شدت میزان صوت و صدا یا Sound and noise intensity unit، دسی‌بِل می باشد. هر دسی‌بِل، 1000 هرتز (Hertz) و هر هرتز، معادل 1000 سیکل نوسان موج در ثانیه است. در یوپی‌اس، دسی‌بِل عبارتست از میزان نویز ایجادشده توسط دستگاه که در فاصله یک یا یک و نیم متری از آن اندازه‌گیری می‌شود. بیشتر یوپی‌اس‌ها میزان نویزی تا 55dBA تولید می‌کنند که نسبتاً عدد کوچکی بوده و نشان‌دهنده یک یوپی‌اس کم صداست.
هر 10 دسی‌بِل، یک بِل است و بِل نامی آشنا و برگرفته از الکساندر گراهام بِل(Alexander Graham Bell) مخترع نام آشنای تلفن و متخصص فقید فیزیولوژی صداست.
تراز شدت یک صوت عبارت است از لگاریتم (در پایه 10) نسبت شدت آن صوت به شدت صوت مبنا. تراز شدت صوت را با β نشان می‌دهند؛ و یکای آن را به افتخار بِل، فیزیکدان آمریکایی و مخترع تلفن، بِل (b) و دسی بِل (db) نامگذاری کرده‌اند.
β = KLog10I/Ix
در این فرمول Ix شدت صوت مبنا که برابر با آستانه شنوایی گوش سالم و در بسامد 1000 هرتز در نظر گرفته می‌شود. I شدت صوت، K مقداری است ثابت که اگر K=1 باشد واحد β (بِل) است و اگر K=10 باشد β (برحسب دسی‌بِل) است.
محدوده شنوایی انسان از نظر شدتی دارای حداقل و حداکثر است. حداقل شدت شنیدن برای انسان، صفر دسی‌بِل و حدکثر قابل تحمل 120 دسی‌بِل است. کمتر از صفر دسی‌بِل شنیده نمی‌شود و بالاتر از 120 دسی‌بِل می تواند آزاردهنده، دردناک و درنهایت مضر باشد.